عشق

 

با تو نیستم

تو نخوان

با خودم زمزمه میکنم

 

.

.

.

 

من خوبم . . . . من آرامم . . . . . . من قول داده ام

 

فقط کمی

 

تو را کم آورده ام

 

یادت هست؟ می گفتم در سرودن تو ناتوانم؟ واژه کم می آورم برای گفتن دوستت دارم ها ؟

 

حالا تـــمــــــــام واژه ها در گلویم صف کشیده اند

 

با این همه واژه چه کنم؟

 

تکلیف این همه حرف نگفته چه می شود؟

 

باید حرف هایم را مچاله کنم و بر گرده ی باد بیاندازم

 

باید خوب باشم

 

من خوبم . . . . من آرامم . . . . . . من قول داده ام

 

فقط کمی

 

بی حوصله ام

 

آسمان روی سرم سنگینی می کند

 

روزهایم کش آمده

 

هر چه خودم را به کوچه ی بی خیالی می زنم

 

باز سر از کوچه ی دلتنگی درمیاورم

 

روزها تمام ابرهای اندوه در چشمان منند ولی نمی بارند

 

چون

 

من خوبم . . . . من آرامم . . . . . . من قول داده ام

 

تمام خنده هایم را نذر کرده ام که گریه ام نگیرد

 

اما شب ها

 

وای از شب ها

 

هوای آغوشت دیوانه ام می کند

 

موهایم بدجوری بهانه ی دستانت را می گیرند

 

تک تک نجواهای شبانه ات لا به لای موهایم مانده اند

 

کاش لااقل می شد فقط شب به خیر شب ها را بگویی تا بخوابم

 

لالایی ها پیشکش

 

من خوبم . . . . من آرامم . . . . . . من قول داده ام

 

فقط نمی دانم چرا هی آه میکشم

 

آه

 

و

 

آه

 

و باز هم آه

 

خسته شدم از این همه آه

 

شب ها تمام آه ها در سینه ی منند

 

آن قدر سوزناک هستند که می توانم با این همه آه دنیا را خاکستر کنم

 

اما حیف که قول داده ام

 

من خوبم . . . . من آرامم . . . . . .

 

فقط کمی دلواپسم

 

کاش قول گرفته بودم از تو

 

برای کسی از ته دل نخندی

 

می ترسم مثل من عاشق خنده هایت شود

 

حال و روزش شود این...

 

تو که نمی مانی برایش آن وقت مثل من باید

 

آرام باشد . . . . . خوب باشد . . . . . قول داده باشد

 

بیچاره . . .

 

...................................................

 

نترس باز شروع نمی کنم اصلا تمام نشده که بخواهم شروع کنم

 

همین دلم برایت تنگ شده را هم به تو نمی گویم

 

تو راحت باش

 

من خوبم . . . . من آرامم . . . . . .

 

آخر من قول داده ام که آرام باشم

 

باورت می شود؟ من خوبم . . .